سووشون

سووشون نخستين رمان از نويسنده شهير معاصر ايراني، سيمين دانشور است؛ كتابي كه در ميانه دوره خلق آثار مهم ادبي ايران در دهه چهل و پنجاه منتشر شد و جايگاه بزرگي يافت. جنگ جهاني دوم در ايران و اتفاقاتي كه حین آن و بعد آن افتاد، هنوز نقاط تاريك و نكات ناگفته زيادي دارد. سووشون سعي كرده است كه فضاي آن روزگار را در موقعيت شيراز نقل كند. كتاب با سبكي واقع‌گرايانه و البته نمادگرايانه، سعي كرده است تا حرف‌هاي نويسنده و دنياي ذهني او را به مخاطب منتقل كند. اين كتاب را از پرمخاطب‌ترين رمان‌هاي فارسي دانسته‌اند و گفته شده كه تا ميانه دهه نود شمسي، نزديك نيم ميليون نسخه از آن منتشر شده و به فروش رفته است. جالب اين‌كه سووشون لااقل به ۱۷ زبان، از جمله زبان‌هاي چيني، انگليسي، فرانسوي و … ترجمه شده است.

در نگاه اول به نظر می رسد كه سووشون، قرار است تصويري اجتماعي و سياسي از برهه‌اي تاريخي را به ما نشان بدهد. اين، البته به عنوان روكش ماجرا كاملا درست است، اما كدام هنرمند و نويسنده و شاعري است كه صرفا در بند ظاهر مانده باشد؟ به واقع آن‌ها می خواهند از ظواهر، به نمادها و منظورهايي ديگر نيز برسند. منظوري كه در اين كتاب، تغييرات ايجاد شده در خانواده متوسط ايراني است و ورود به عرصه‌هايي كه تاريخ كلان، سياست كلان و اجتماعيات كلان به ما نمي‌‌توانند بگويند. كتاب به واقع، قصد دارد برهه‌اي حساس را از زاويه ديد يك كاراكتر كاملا خاص نقل كند؛ از زاويه ديد يك زن خانه‌دار. به همين دليل است كه مزيت نسبي بزرگي يافته است؛ مزيتي كه در ديگر رمان‌هايي از اين دست كمتر ديده مي‌شود.